کد مطلب:134105 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:121
عالیترین حماسه ی آزادی در سخت ترین شرایط
خطابه های جانبخش و روح دهنده ی حسین (ع) كه با منطقی رسا و روشن پی درپی ایراد می گردید در آن دلهای سخت تر از سنگ كمترین اثر بجای نمی گذاشت، در روز عاشورا آن بزرگوار بارها از خدا، پیغمبر، قرآن و روز واپسین و جزا سخن به میان آورد اما دید برای آن بردگان بی صفت و درندگان بدخو بی ثمر است و آن بی شرمان همچنان به خونریزی و جنایت و كشتار شریفترین انسانهای عصر خویش سرگرمند، شكمهای از حرام پر شده ی آنان و سفرهای رنگین ستمگران كه رنگ آن از خون دل و دیده ی بیوه زنان و یتیمان و محرومان بود دیگر هیچ حس انسانی برای آنها به جای نگذاشت، اینجا بود كه آن خلاصه ی دودمان علی (ع) منطق خویش را عوض كرد و با دیدی جهانی كه برای هر كس- از هر نژاد و ملت- قابل درك است سخن گفت خطاب به آنان فرمود.
ویلكم یا شیعة آل ابی سفیان ان لم یكن لكم دین و كنتم لا تخافون المعاد فكونوا احراراً فی دنیاكم هذه [1] .
یعنی وای بر شما ای پیروان دودمان بوسفیان! اگر دین ندارید و از قیامت و حساب نمی ترسید در این دنیا آزاده زندگی كنید» این ندای
ملكوتی و مقدس كه از حلقوم عطشان حسین (ع) خارج گردید هر چند روی سخن با آن اهرمنان است اما این یك منشور جهانی و پیام انسانی است، پیامی به انسانیت و نسلها، پیامی به درماندگان و آواره ها، پیامی به سر كوفت شدگان و ستمدیده ها، در این پیام دیگر موضوع مذهب و ملیت مطرح نیست، نژاد و منطقه در آن بی نقش است، در اینجا حسین (ع) با سپاه زجر دیده و به زنجیر كشیده، با نژادهای زرد و سرخ محروم و استعمار شده، با اقوام ضعیف و ستم كشیده، با آواره ها و رانده شده های از وطن و خلاصه با همه ی استثمار شده ها و مظلومهای جهان از آسیا گرفته تا آمریكا، از اروپا تا آمریكا، از اروپا گرفته تا آفریقا و استرالیا با همه و همه سخن گفت و آنها را به آزادی و آزادگی، به نجات از دلتها، ننگها، سرشكستگیها دعوت كرد، در طول تاریخ بشر كسانی بودند كه از آزادی و آزادمردی دم زدند و جامعه را بسوی آن دعوت كردند اما ببین همانها بودند افرادی كه با دیدن قدری شكنجه و رنج آنچنان مسیر فكری خویش را عوض كردند كه یكباره در قطب مخالف قرار گرفه و خود در شمار عوامل ستمگران و جباران درآمدند، ولی شرائط سخت و دردناكی كه حسین (ع) داشت و در آن از آزادی و شرف سخن گفت انسانها را بسوی آنها دعوت كرد در تاریخ جهان كاملا بی سابقه است، این گفتار حسین (ع) در عصر عاشورا بود نه پیش از آن، در آن هنگام كه آن بزرگوار حوادث تلخ و كوبنده ی سختی را پشت سر نهاد، همه ی یاران و نزدیكانش در برابر دیدگان او كشته گشتند، خاندان شریفش در آستانه یك سفر پر رنج اسارتند، آن حضرت
خود در جنگ زخمهای خونین و فراوان برداشت، فشار تشنگی به سختی او را رنج می دهد، اكنون هم بر روی خاكی گرم و آغشته به خون قرار دارد، در چنان شرائط سخت و بی سابقه باز هم فریاد می زند «اگر دین ندارید آزاده زندگی كنید»؟! در آن موقعیت حساس باز هم از آزادی دم زدن؟ از عدل و شرف سخن به میان آوردن!! انسانها را به نجات از ذلت و ننگ دعوت كردن؟! آیا در سراسر جهان سابقه دارد؟! آری اینجا است كه ما این ندای مقدس را «عالیترین حماسه ی آزادی در سخترین شرائط» نامیدیم و جا دارد مكتب آزادی و آزادگان جهان با داشتن چنین عنصری سخت بر خود ببالند و بی دریغ به دو عشق بورزند.
ویلكم یا شیعة آل ابی سفیان ان لم یكن لكم دین و كنتم لا تخافون المعاد فكونوا احراراً فی دنیاكم هذه [1] .
یعنی وای بر شما ای پیروان دودمان بوسفیان! اگر دین ندارید و از قیامت و حساب نمی ترسید در این دنیا آزاده زندگی كنید» این ندای
ملكوتی و مقدس كه از حلقوم عطشان حسین (ع) خارج گردید هر چند روی سخن با آن اهرمنان است اما این یك منشور جهانی و پیام انسانی است، پیامی به انسانیت و نسلها، پیامی به درماندگان و آواره ها، پیامی به سر كوفت شدگان و ستمدیده ها، در این پیام دیگر موضوع مذهب و ملیت مطرح نیست، نژاد و منطقه در آن بی نقش است، در اینجا حسین (ع) با سپاه زجر دیده و به زنجیر كشیده، با نژادهای زرد و سرخ محروم و استعمار شده، با اقوام ضعیف و ستم كشیده، با آواره ها و رانده شده های از وطن و خلاصه با همه ی استثمار شده ها و مظلومهای جهان از آسیا گرفته تا آمریكا، از اروپا تا آمریكا، از اروپا گرفته تا آفریقا و استرالیا با همه و همه سخن گفت و آنها را به آزادی و آزادگی، به نجات از دلتها، ننگها، سرشكستگیها دعوت كرد، در طول تاریخ بشر كسانی بودند كه از آزادی و آزادمردی دم زدند و جامعه را بسوی آن دعوت كردند اما ببین همانها بودند افرادی كه با دیدن قدری شكنجه و رنج آنچنان مسیر فكری خویش را عوض كردند كه یكباره در قطب مخالف قرار گرفه و خود در شمار عوامل ستمگران و جباران درآمدند، ولی شرائط سخت و دردناكی كه حسین (ع) داشت و در آن از آزادی و شرف سخن گفت انسانها را بسوی آنها دعوت كرد در تاریخ جهان كاملا بی سابقه است، این گفتار حسین (ع) در عصر عاشورا بود نه پیش از آن، در آن هنگام كه آن بزرگوار حوادث تلخ و كوبنده ی سختی را پشت سر نهاد، همه ی یاران و نزدیكانش در برابر دیدگان او كشته گشتند، خاندان شریفش در آستانه یك سفر پر رنج اسارتند، آن حضرت
خود در جنگ زخمهای خونین و فراوان برداشت، فشار تشنگی به سختی او را رنج می دهد، اكنون هم بر روی خاكی گرم و آغشته به خون قرار دارد، در چنان شرائط سخت و بی سابقه باز هم فریاد می زند «اگر دین ندارید آزاده زندگی كنید»؟! در آن موقعیت حساس باز هم از آزادی دم زدن؟ از عدل و شرف سخن به میان آوردن!! انسانها را به نجات از ذلت و ننگ دعوت كردن؟! آیا در سراسر جهان سابقه دارد؟! آری اینجا است كه ما این ندای مقدس را «عالیترین حماسه ی آزادی در سخترین شرائط» نامیدیم و جا دارد مكتب آزادی و آزادگان جهان با داشتن چنین عنصری سخت بر خود ببالند و بی دریغ به دو عشق بورزند.
[1] لهوف صفحه ي 70 چاپ قم- كامل ابن اثير ج 4 صفحه ي 31- با قدري تفاوت.